Lieve Mam

Dit is de eerst kerst zonder jou. Eigenlijk was je er vorig jaar al niet meer, tenminste niet meer thuis. Je woonde in een verpleeghuis waar je het vreselijk vond. Helaas kon je niet meer thuis wonen , de zorg werd te zwaar. De nachten waren zo zwaar. Met zoveel verdriet bracht ik je 17 nov 2020 naar het verpleeghuis. Daar zorgde je regelmatig voor de nodige reuring om maar niet meer te hoeven leven. Twee keer zomaar ineens dagen in slaap of coma, zeg het maar. Iedereen paraat want je kon wel overlijden. En dan werd je weer wakkeer....Met de rolstoel en al gaan staan en je laten vallen. Bond en blauw was je regelmatig. Je vroeg me regelmatig of ik je geen spuitje kon geven: dit wil ik niet Petra zei je..dat weet je toch. Ja mam dat wist ik. Dat stond op papier. Daar hadden we met elkaar over gesproken en je huisarts was ervan op de hoogte. Je droeg al jaren een niet reanimeren penning en je behandelvebod en wilsbeschikking stonden in  je dossier bij de huisarts.De medische zorg voor jou in het verpleeghuis was ook heel terug houdend. Comfort stond voorop.Geen levensrekkende handelingen meer.

Vorig jaar kerst aten we bij jou in je appartement aan de Merelstraat. Kwasi gezellig en vrolijk maar van binnen veel verdriet. Ik had je kamer mooi versierd. De tafel mooi gedekt en allerlei lekkers gekocht. Maar het bleef verdrietig...

30 juli 2021 om 11.10 ben je overleden. Heel mooi, rustig en in volle overtuiging dat je dit wilde. Door middel van euthanasie ben je vredig overleden. Weg van hier waar jij het vaak zo moeilijk had. Waar je veel verdriet had ..waar je in de war raakte,  de regie kwijt raakte over je leven. En dat wilde je niet. Je wilde zelf beslissingen maken en dat heb je gedaan. En daar sta ik 1000%achter.

Maar nu is het weer kerst. Ben je bijna 5 maanden geleden gestorven. Ik doe wat jij altijd deed met kerst mam. Gezellig maken in huis, veel kaarsjes aan en schaaltjes chocolade neer zetten.

Bij je foto staat een kaars, ook bij papa in jullie huis brand er naast jou foto een kaars.Zo ben je er toch bij mam. Al ben je nooit ver, je bent altijd bij me.

Ik vond vorige kerst moeilijker als nu. Je was er lijfelijk nog wel maar geestelijk vaak niet meer.En het gevecht dat je elke dag leverde met jezelf.  Nu ben je er echt niet meer. Je stoel is leeg, je bord niet opgedekt straks. Maar jij hebt rust. Dat wilde je. Je was klaar met leven. En dat is goed. Al hebben we veel verdriet papa en ik redden het wel.

Fijne kerst daar boven mam, maak er ook een feestje van met kaarsjes en chocola.Geef soms even een teken dat je me ziet....Dag mam.