Glaasje cola

Ik heb twee seizoenen in de horeca gewerkt. De zorg verandede zo dat ik er eigenlijk helemaal klaar mee was, maar ja wat moet je he.Op bewoners vakantie kwam ik in een restaurant in gesprek met de eigenaar en die zocht nog een bedrijfsleider. Nou ja waarom niet. Ik kende het restaurant van vroeger en het dorp ook heel goed. Ik heb er nl mijn hele jeugd de vakanties doorgebracht op de camping. Dus waarom niet.
Impulsief en hals over kop nam ik ontslag en vetrok uit het mooie Noordwijkerhout. Ik ruilde de zee in voor het bos.

Tja en de horeca...niet echt mijn ding , daar kwam ik al snel achter, zeker niet in het hoogseizoen. Dan was het daar zo vreselijk druk dat je amper tijd had om naar de wc te gaan. Voor en na seizoen was leuk. Ik had contact met de gasten en met sommige bouw je een band opo omdat die regelmatig komen.

Personeel nam ik zelf aan en dat werd na verloop van tijd een gezellig club. Vast personeel maar veelal studenten die een weekend en zomerbaan wilden hebben.

En daar was dan ook Arie. 14 jaar , en opmzoek naar een baantje. Geen ervaring ( haha ik had ook geen horeca ervaring) maar een vlotte babbel en heel energiek. Ik nam hem in de eerste instantie aan als vaatwasser. Maar al snel liep hij de drankjes uit en na een aantal weken draaide hij een hele ,,wijk,, ( gedeele van het resrauran twaar je verantwoordelijk voor bent)Dat deed hij met zoveel flair en gezelligheid. En wat kon dat ventje werken zeg. Stapels borden in een keer uithalen ( hoe meer hoe beter het werd een spelletje)en altijd leuk met de gasten.

Maar....een jonge hond die hier en daar graag buiten de lijntjes kleurde ( en ik hou ervan)

Op een zonnige dag een bomvol terras. Arie liep het teraas en liep het vuur uit zn sloffen. Hij kreeg een besteliing van een mevrouw een cola zonder ijs. Bij het uitscehneken werd er helaas een ijsklontje in de cola gegooid en Arie serveert het glas. Ik stond op dat moment net in de deuropening om te kijken of alles oke was op het teraas., Arie et het glas neer en zegt tegen de mevrouw: geniet ervan. HIj draaid zich om om verder te gaan enm ik hoor de mw zeggen: ik ha deen cola zonder ijs besteld en helaas zit er ijs in. Arie bedenkt zich geen moment pakt het glas cola, haalt met z.n handen het ijsblokje eruit en zet het glas weer op tafel. Alstiblieft en weg was hijde mw geheel overrompeld achterlatend. Ik ben gelijk naar de mw gegaan en heb de cola meegenomen , nieuwe gebracht en haar kosteloos gesteld. In wendig moest ik zo reselijk lachen om deze echte Arie aktie...

Daarna heb ik Arie in zn nekvel gegrepen en heb even goed verteld dat deze akties niet kunnen. Hij keek me lachend aan : nou Peet het is zo druk ik dacht los het ecen zo op. Samen hebben we er hartelijk om gelachen maar hem wel verteld dat dit de eerste ne laatste keer is.

Of de keer dat hij belde : sta op de Helleweg met een lege band van de fiets. Ik kom je halen vriend wacht maar op me. Hoorde jaren later dat ,meneer gewoon te laat was z, zelf z,n band leeg had laten lopen en mij had gebeld om hem op te halen. En ik trap er gewoon in.

En de bus die hij niet wilde lopen. Rond 12.00 zou de Zonnebloem komen met 100 man voor een lunch, Dat is hard aanpoten. Arie komt bij mij op kantoor en zegt helemaal niet lekker te zijn. Duizelig, flauw, trillerig. Kan die bus niet doen Peet. Ik vraag hem of hij heeft gegeten. Nee niet veel, geen tijd. Ik haal een boterham en hele zoete aanmaak limonade, zn bloedsuikmer zal wel te laag zijn. Blijf hier maar even bij me zitten, et en drink voel je je vast zo weer beter. Met langs tanden gaat de boterham en het glas mierzoeten limonade erin. Daarna vertrek hij weer naar de werkvloer want hij geeft zelf aan dat het betre gaat. Even later kom ik ook die kant op en hoor hem tegen zn collega zeggen: moet ik toch die rotbus lopen ., ik dacht ga ff zielig doen dat ik ziek ben maar ze is er niet ingetrapt. Ik moest verplicht eten en van die mierzoete rommel drinken. En een ze zat erbij dus kon niks wegmoffelen. Ik heb zo om hem gelachen toen .Eigen nschuld vriend.

We zijn nu bijna 25 jaar verder. Arie is nog steeds in mijn leven. Ik ben zo trots op deze man. Hij is HBO hotelwezen gaan studeren. Heeft de mooiste stages gehad waar hij altijd is weggekomen met zn flair, zn humor en z,n harde werken. Hij heeft samen me z,n man een restaurat gehad in Amsterdam West. Het jongetje uit een mini dorp op de veluwe doet dat gewoon En lopen die zaak. Hij woont nu met man en hond in een leuke kustplaats. Het restaurant hebben ze verkocht dat was genoeg zo. In de horeca werkt Arie nog steeds. En ik...ik ben zo vreselijk trots op deze jongen. Hij heeft altijd een plekje in mn hart