De wens van mijn moeder was om na haar overlijden te worden uitgestrooid op een voor haar fijne plek.

Als kind kwam ik daar vaak met haar. Op de fiets naar het bosmeer. In de fietstassen limonade en broodjes. De hele dag konden mijn broertje en ik er samen met mijn moeder ons daar vermaken. Heerlijk was het daar.

Mijn moeder heeft het altijd een fijne plek gevonden. Kwam er nog regelmatig met mijn vader. De hondjes mee en lekker wandelen of lekker zitten op de picknickbank aan het meertje.

Mam had veel al beschreven hoe ze haar uitvaart voor zich zag. Klein, intiem zonder al teveel poespas. En haar as wilde ze graag uitgestrooid bij het bosmeer.

Afgelopen zaterdag was het zover. Samen met mijn vader, mijn tantes en oom hebben we mama aan de rand van het meer uitgestrooid. Eigenlijk mag je niet zomaar uitstrooien maar heel veel mensen doen dat. Wij dus ook.

Gewapend met de urn van mama in een boodschappentas gingen we op pad.We zochten een mooie plek waar niemand ons zag. We moesten er ook wel om lachen zo van kijk ons nu eens gaan.

Het was een prachtige herfstdag. De zon scheen mooi op het water. Ieder van ons strooide mam een stukje uit. 

Heel bijzonder dat ze nu daar is. Kan ook een plekje worden waar ik af en toe eens naar toe ga. Alhoewel ik haar niet echt hoef te zoeken ergens hoor. Mam is altijd bij me waar ik ook ben.

Na het uitstrooien zijn we met zn allen gaan lunchen in een leuk restaurant midden in het bos. Heerlijk buiten in het zonnetje. Herinneringen ophalen en gezellig praten over van alles en nog wat.

Het was een dag met een lach en een traan. 

En mam is daar waar ze zo graag kwam…….